Anayasa Mahkemesi, Eskişehir’de 2 Haziran 2013’teki Seyahat Parkı hareketlerinde darbedilen ve kaldırıldığı hastanede hayatını kaybeden üniversite öğrencisi Ali İsmail Korkmaz’ın ailesinin yaptığı ferdi müracaatta hak ihlali kararı verdi.
Anayasa Mahkemesi Birinci Kısmı’nın Resmi Gazetede yer alan kararına nazaran, Seyahat Parkı olaylarının yaşandığı periyotta Eskişehir’de yapılan şovlarda sivil vatandaşların ve kolluk vazifelilerinin müdahalesi sonucu beyin kanaması geçiren, kaldırıldığı hastanede ağır bakım ünitesinde hayatını kaybeden üniversite öğrencisi Ali İsmail Korkmaz’ın ebeveyni ve kardeşleri Anayasa Mahkemesine ferdi müracaatta bulundu.
67 BİN 500 LİRA TAZMİNAT ÖDEYECEK
Başvurucular, şova katılan yakınlarının, kolluk vazifelileri ve sivil vatandaşlar tarafından darbedilerek öldürülmesi nedeniyle birtakım haklarının ihlal edildiğini öne sürdü. Anayasa Mahkemesi Birinci Kısmı, oy birliğiyle müracaatçıların “eziyet yasağının” ihlal edildiğine ve müracaatçılara toplam 67 bin 500 lira tazminat ödenmesine hükmetti.
POLİS MEMURU YİNE YARGILANACAK
Yüksek Mahkeme, eziyet yasağının ihlalinin sonuçlarının ortadan kaldırılması için “7 ay 15 gün mahpus cezası verilen ve hakkında kararın açıklanması geri bırakılan” sanık polis memuru H.Y. hakkında yine yargılanma yapılmak üzere kararın bir örneğinin Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine de karar verdi.
GEREKÇEDEN
Anayasa Mahkemesinin münasebetinde, olayla ilgili soruşturma ve kovuşturmaların yapıldığı, kamu davasının açıldığı, ağır ceza mahkemesinde yürütülen yargılama ve temyiz sürecinin sonunda müracaatçıların yakınının vefatına neden olan sanıklar hakkında çeşitli mahpus cezalarına hükmedildiği hatırlatıldı. Münasebette, sanık polis memuru H.E’nin ise “kamu vazifelisi olarak sahip olduğu nüfuzu berbata kullanmak suretiyle silahtan sayılan copla taammüden yaralama” hatasından 7 ay 15 gün mahpus cezasıyla cezalandırılmasına ve kararın açıklanmasının geri bırakılmasına (HAGB) karar verdiği belirtildi. Müracaatçıların HAGB kararına itiraz ettiği, ağır ceza mahkemesinin, belge üzerinden yaptığı incelemede HAGB’ye karar verilebilmesi için gerekli yasal şartların oluştuğu gerekçesiyle itirazı reddettiği aktarıldı.
Somut olayda, “kamu vazifelisi olup güç kullanma konusunda ilgili yasalar çerçevesinde yetkisi ve vazifesi bulunan polis memurunun, memuriyet misyonunun kendisine sağladığı otoriteyi açıkça berbata kullandığı” belirtilen münasebette, “Polis memuru, kanunlar ve kurallar ile belirlenmiş güç kullanma ile ilgili vazifesini yerine getirirken maksadından büsbütün sapmıştır.” denildi.
Derece mahkemesinin de polis memurunun sahip olduğu nüfuzu berbata kullanarak taammüden yaralama kabahatini işlediğine karar verdiği vurgulanan münasebette, “Oysa kolluk vazifelileri, vazifelerini yerine getirirken her şart altında beden bütünlüğünün dokunulmazlığı üzere temel haklara ve bilhassa insan haysiyetine hürmet göstermek ve bunları korumak zorundadır.” vurgusu yapıldı.
HAGB kuruluşunun, cezasızlığa yol açması nedeniyle emsal cinsteki ihlalleri önlemedeki caydırıcılığı sağlayamadığı aktarılan münasebette, “HAGB kararı verilmesi, berbat muamele fiillerine karışan kamu görevlilerine müsamahayla yaklaşıldığı izlenimini uyandırmaktadır. Bu durum ise bu cins fiillere eğilimli vazifelileri cesaretlendirebilecektir.” denildi.
Somut olayda, polis memurunun sabit görülen kabahatinden ötürü disiplin tarafından bir soruşturmaya tabi kılınmamasının da oluşan cezasızlığın tesirini daha da ağırlaştırdığı aktarılan münasebette, şu değerlendirmeler yapıldı: “Tüm bu konular, makûs muamelenin güzel görülmediği inancının zayıflamasına yol açmaktadır. Bu çeşit uygulamalar özelde mağdurlarda, genelde ise kamuoyunda mahkemeler ile yetkili makamların bireyleri makus muameleye karşı muhafaza maksadıyla yerine getirmeleri gereken ve bu nedenle de kritik bir değeri olan rollerini yerine getirmemeleri nedeniyle kamu vazifelilerinin fiili dokunulmazlıktan yararlanarak bireylerin haklarını istismar etmelerinin mümkün olabildiği bir ortamın oluştuğu intibasını yaratmakta, hukuk devleti ile adalete olan itimat ve inancı açıkça zedelemektedir.”