Sahne aldığı yerde müzik söylerken hayatını kaybeden Metin Arolat hit kesimleriyle 90’lı yıllara damgasını vurdu.
Müzik dünyasının sevilen ismi Metin Arolat, Armağan Çağlayan’ın YouTube’da yayınlanan programında hayatına dair samimi açıklamalar yapmıştı.
‘AĞABEYİMLE HER GECE KONUŞMADAN UYUMAM’
Çok büyük bir travmaydı ağabeyimi kaybetmem. Büyük bir travma yaşadım. Hala da her gece konuşmadan uyuyamam ağabeyimle. Zira benim bildiğim o yaşa kadar ben şımarık bir kardeştim, geç de doğmuşum. Ağabeyim üniversitede okuyordu, ben üniversiteye yeni başlamıştım. Annemle ağabeyim ortasında şu konuşmaya bile şahit olmuştum: Annem diyor ki ağabeyime, “Ya Demir, Metin artık okula başladı. Bir tane spor ayakkabı varmış, markasını da bilmiyorum.”
O vakit Türkiye’de markalı şeyler yok, Amerikan pazarında görmüşüm. Okula da başlamışım, bakmışım milletin üstünde bir şeyler var. Ağabeyim demiş ki “Anne bu ay ben yönetim edeyim arkadaşlarımı. O artık yeni başladı üniversiteye, ister o denli şeyler. Bana para yollamayın, Metin’e ayakkabı alın.” Burada benim şımarıklığım var, “Ayakkabı geliyor!” olmuştum.
Abimin vefatını bana o denli bir formda söylediler ki…
Ben o vakit Ayvalık’ta yazlıktayım anne ve babamla. Komşumuz geldi, niçin geldiğini bile anlamadım.
“Abin kaza geçirdi” dedi bana. Ben şöyle algıladım, abimin öğrenci konutunda raf vardı, o mu düştü de parmağını yaraladı diye. “Annen de yanında değil konuta gitsen olur mu” dedi.
Eve gittim, radyodan babam dinliyor. Bir kaza haberi, isimler okunuyor. Ne oldu baba dedim, “Demir kaza geçirmiş” dedi. Fakat hala mevt yok ya hayatımızda hiç düşünmüyorsun.
Tam ne olduğunu idrak ederken alt komşudan “Metin ablan arıyor” dediler. Gittim telefonu açtım. Ablam feryat figan “Babama sakın belirli etme, Demir öldü”
Babamı aşikâr etmeyeyim fakat. İdolüm ya, o anda tekrar beynim uyuşuk. Babama aşikâr etmemem lazım, babam da o vakit rahatsızdı.
Orada psikolojimi çok değiştirdim. O an çok berbat bir şey oldu. Bütün ruhum da ondan sonra daima o denli kaldı. Uzatmayacağım zira uzatırsam berbat olacak.
‘AĞABEYİM BENİM İÇİN İDOLDÜ’
Fedakârlık yapıldığını sonradan anlıyorsun. Sonra şuna dönüşmüştü ağabeyim benim başımda: Ben hayatta bir şey yapamazdım ki. Ağabeyim ne yaparsa hayatta ben onu yapacaktım. Bir de idoldü benim için. Çok yalnız kaldım o gidince, hayata hiç bakmamışım, ne olacağımı düşünmemişim.
Bir de ağabeyim ölünce, çok sevinçli bir aile düşün, bir anda herkes, babam odada ağlar, yas konutu, kasvet konutu, senelerce sürdü bu. Aslında babam da gerisinden vefat etti, beyninde ur oluşmuş. Bir anda mahvoldu herkes, ben oradan kaçmak istedim.
’10-15 GÜN LAPE’DE YATTIM’
Arolat, basında intihar ettiğine dair haberlerle ilgili olarak, şunları söylemişti; “İntihar değil, depresyona girdim doğal ki. Ağabeyimi, babamı art geriye kaybettiğim periyotları hala üstümden atamadım. Depresyon dediğim oydu; bayağı kendimi kapadım, 6 ay meskenden çıkmadım, 6 ay tıraş olmadım, duş almadım. Ve bunu anneme de fark ettirmek istemedim.
İntihar değil, artık benim tedavim olmam gerektiği için Lape’ye yatırıldım arkadaşlarım tarafımdan. O vakitler kopmaya başlamıştım, telefonu açmıyordum, duvarlara bakıyordum. Depresyon garip bir şey. 10-15 gün yattım. Herkese tavsiye ederim bu arada”
‘YETENEK İMTİHANINI BİRİNCİLİKLE KAZANDIM’
Üniversite imtihanına girdiğimde, ben Hoş Sanatlar’da okumak istiyorum, sinema televizyon kısmında, ilgim var diye. O sene birinci kere puanla aldılar ve çok yüksek bir puanla. Hatta benim birinci tercihim o, ikincisi dişçilik. O denli bir puan ki, düşün, ikincisi dişçilik.
Rahmetli ağabeyim yapmıştı benim sıralamamı. Hoş sanatları istiyorum, onlar da hiç o denli bir şey düşünmüyorlar. Baba bankacı, ağabeyim işletmede okuyor Hacettepe’de. Neye ilgim olduğunu bilmiyorlar, ben de bilmiyorum.
İşletmeye girdim, 2. sınıfta tekrar girdim, yetenek imtihanına dönmüştü o vakit. O vakit birincilikle kazandım fakat o ortada ağabeyimi kaybettim trafik kazasında. Ailecek Per perişan durumdayız.
Annemler dediler ki “Oğlum, sen bu okulu bitir, son iki senesindesin.” Bilmiyorlar ki ben hiçbir imtihana girmemişim, okuldan atılmışım. Hiç alakam yok. Matematik sıfır bende. İlgim olmayan da sayısal taraflar; sayısal şeyler, para… Ben yalnızca müzik, görsellik, çocukluktan gelmiş. Öbür iki senede de kopya çekerek bütün okulu bitirdim.